The Great Alaskan Trip of Resianne and Richard

Dag 16 - Whitehorse (CND) - Tok (AK)

Wat begon als, zullen we maar zeggen, een stroeve dag, pakte uit eindelijk nog leuk uit.
We waren van plan om naar wat winkels te gaan voor we Whitehorse zouden verlaten, maar vroege vogels als we zijn, was alles nog dicht. Dit gaf wat irritaties hier en daar. Gelukkig is Haines Junction ook wel voorzien van wat winkels, dus namen we de gok en gingen we op pad naar Tok (Alaska). Dit kleine dorpje is onze tussen stop voor de volgende rit die we morgen ochtend gaan maken naar Chitina.
Zo'n 20 km voor we Haines junction bereiken hebben we al 2 Squirrels gezien en een raaf met een koekje in z'n bek (Er werd STOP geschreeuwd alsof het de grootste zwarte beer was ooit).
De spotter was scherp geworden en merkte midden op de weg precies over de middenlijn een hertje (deer) op. Deze hadden we nog niet gezien en dus happy als kleine kinderen worden er foot's van gemaakt. Weer verder rijdend zien we aan de linker kant van de weg iets bewegen bij een wegvlaggetje. Tis een grizzly beer van redelijk formaat. Alle hens aan dek, we gaan snel stoppen.
De eerste camera klikt al vlot, terwijl de video camera gepakt wordt. Snel wordt er nog gewisseld van camera met een grotere lens zodat we betere foto's hebben. Helaas is er een ongeduldige auto die ons voorbij gaat en de beer schrikt en rent vlot naar de andere kant van de weg, waar hij achter een rand even verdwijnt. Gelukkig had hij trek, want hij kwam gezellig terug en onze kant op lopen. Op dit moment filmen we met 3 dingen tegelijk, 1 video camera, 1 iphone en het fototoestel in full HD. Als hij er nu niet leuk op staat nou.
Diverse andere mensen maken ook nog foto's en we besluiten rustig voorbij te rijden zodat hij verder kan eten. Niet dat hij zich stoorde aan ons. Nog snel wat laatste foto's van de andere kant en we gaan verder naar Tok.
Bij de grens met Alaska aangekomen, staan we in eens in een rij die wel 30 min ofzo duurt, maar verder verliep de doorgang soepel.
Nog wat laatste kilometers naar Tok en dan hebben we weer even rust.
Aangekomen in Tok, checken we in, in ons motel, Young, prima voor 1 nacht.
Zo lekker slapen en morgen gaan we verder naar Chitina, waar we overmorgen gaan Gletsjer hiken.

Tot morgen weer,

Dag 15 - Whitehorse (CND)

De dag begon met lekker lang uitslapen en dat was voor ons dus rond 10uur uit bed.
Na rustig op gang gekomen te zijn, gaan we even ontbijten en naar het Mac Bride museum. Hier nemen we wat lokale cultuur in ons op zodat we nog iets aan yukon overhouden qua kennis.
Na het museum is het al weer tijd voor lunch waarna we naar onze boottrip moeten.
Bij de boot aangekomen, verrast ons het soort boot. Wij dachten dat het een waterrad-boot zou zijn, maar het was een gewone diesel-boot. Achja, we zijn er toch, dus varen met die hap.
We zaten lekker koud boven op het dek, maar omdat we geleerd hadden van de boottrip in Seward, hadden we nu wel een muts en handschoenen bij ons en dikke jassen aan.
Zo koud als Seward was het gelukkig niet, dus het viel allemaal mee, maar je kan maar beter voorbereid zijn.
Na een rondtrip van zo'n 2 uur, wat op een Spido trip over de maas leek, terug te zijn aangekomen, gaan we met de auto terug naar ons huisje en lopen we naar de lokale markt.
Deze is aan de rand van de stad, maar we besluiten om te lopen, omdat het goed voor ons is.
Daar aangekomen, blijkt de markt te bestaan uit 8 tenten en 3 kraampjes, nog kleiner dan de markt in Anchorage. Beetje een tegenvaller, dus gaan we maar even dineren.
Na het eten, lekker naar huis en tijd voor een kopje thee.
Morgen gaan we terug naar Alaska, naar een plaatsje dat - TOK - heet. Dit heeft niets met Chicken te maken, waar we ook geweest zijn. Dit even ter zijde.
Deze trip zal denken we zo'n 7 uur duren. Dus we vertrekken morgenochtend op tijd.

groetjes,

Dag 14 - Whitehorse (CND) - Skagway (AK) - Whitehorse (CND)

Zoals gister gezegd, gaan we vandaag naar Skagway - Alaska. Dit omdat we het grens hoppen nog steeds niet beu zijn

Wink
.
Met een bus worden we van Whitehorse naar Fraser gebracht, waar we op een trein stappen die ons over de grens naar Skagway brengt.
Tijdens de busrit hier naar toe komen we gelukkig al een Wolverine tegen en erna ook nog een cinnamon black bear. Dit maakt de heen reis nu al de moeite waard. We hopen uiteraard op veel meer, maar we komen meer voor de treinrit dan wild, maarja... beide is nog beter.
Eenmaal aan boord van de trein haasten we ons naar de rechterkant van de trein, omdat we naar het zuiden rijden en al het goede aan de rechterkant te zien is. Gelukkig wisten wij dit al van te voren, maar onze lieve buschauffeur vond het nodig om dit ook nog even te melden, zodat de rest van de mensen ook ineens vlot naar de trein ging om een goede plek te bemachtigen.
Wij zaten al binnen en aan de rechterkant voordat de bemanning de trein kon schoonmaken of voorbereiden. Niet zeuren.... gaan met die hap, wij zitten goed. We rijden over een smal spoor hoog in de bergen met soms wel een uitzicht naar beneden van zeker 873 meter, wat gelijk ons grootste hoogte verschil was.
Over het smalle spoor stuiteren we door een zeer mooi landschap, vol sneeuw en ijs nog. Dit resulteert in mooie watervallen, die weer voor leuke foto's zorgen.
De rit met de trein duurt zo'n 1,5 uur en gaat met een rustig tempo door de bergen.
Net voor we in Skagway aankomen, komt er een US Customs aan boord, onze grote vrienden, die dit keer meer haast lijkt te hebben, waardoor alles vlot verloopt en we mogen weer de USA in.
Eenmaal uitgestapt op Skagway station, zien we 4 cruiseschepen liggen, met als gevolg een massa van mensen en bussen, we schatten het in op zo'n 6000-8000. Deze stad is echt gemaakt voor de mensen die heel veel geld willen betalen voor iets wat normaal 4-10 keer goedkoper is. Twee zakjes popcorn, gaan over de toonbank voor 18 dollar, en wij hebben dus de lokale economie weer gestimuleerd. We gaan dus met een goede film genieten van deze zakken.
Echt heel veel is er niet te doen in het koude, te dure Skagway. Na een beetje rondlopen, is het weer tijd om terug te keren naar de bus, die ons de hele rit weer terug brengt naar Whitehorse.
Ook in de bus weten we dat we nu ook weer rechts willen zitten omdat we nu naar het noorden gaan en dit paralel is aan de trein van de andere kant. Dit pakt prima uit voor ons, want na een tijdje komen we heerlijk een zwarte beer tegen, die niet echt onder de indruk van ons was en gewoon door at langs de weg. We rijden weer een tijdje verder en komen verkeer tegen dat met paniekverlichting aan rijdt. Hier is iets aan de hand... ja hoor, aan de rechter kant een jongere zwarte beer die aan het eten is. We filmen en fotograferen er lekker op los. Op eens gaat de beer in een soort alerte houding, want hij heeft iets gezien. Een domme vrouw met een roze shirt aan die wel dichter bij wil komen loopt op de beer af om foto's te maken. Dit kon nog interesant worden om naar te kijken, maar de beer besluit dat ze er toch niet lekker genoeg uit zag. Daar waren wij het wel mee eens. Ze had wel veel vlees.
Deze twee bear-encounters maken de terug reis ook weer helemaal top. Ook omdat onze busschauffeur veel ziet en leuke dingen weet te vertellen onderweg. Rond 18:15 zijn we weer terug in Whitehorse en gaan we lekker nog even wat eten voor we terug gaan naar ons huisje.
Morgen lekker uitslapen en later gaan we een rondvaart maken op Schwatka-lake en door Miles canyon. Erna is er nog een markt die we willen bezoeken. Genoeg weer te doen morgen.

Tot morgen,

Resianne en Richard.
PS. van harte gefeliciteerd Marieke

Laughing

Dag 13 - Haines Junction - Whitehorse - The eagle has landed !!

Vandaag begon onze dag met uitslapen !! Lekker rustig aan doen, want we moest pas om 11uur uitchecken en Whitehorse is maar 2 - 2,5 uur rijden, 93 mijl.
Na ons ontbijt te hebben gegeten, rijden we rustig richting oosten met de cruise control aan op 55mph.
De navigator heeft besloten dat we via het rustieke dorp - Champagne gaan.
Zo gezegd zo gedaan, de navigatie staat op scherp en we zijn vertrokken.
Eenmaal in de buurt van Champagne, waar een soort indianen dorp zou zijn, geeft de navigatie aan dat we secundair moeten rijden en we vervolgen onze weg over een smal 2 baans weggetje.
Na wat bochten en heuvels, zien we in een bocht iets van een schuur, waar we vrolijk met 55mph voorbij rijden. Op een gegeven moment geeft onze TomTom aan, dat we weer de Alaska highway 1 op moeten..... uhhhh... die schuur was blijkbaar Champagne. Je bent er voorbij voor je het weet dus en dit is niet het eerste dorp van bv 2 inwoners dat we tijdens onze reis zijn tegen gekomen. We skippen dit dorp dus en gaan verder richting Whitehorse.
Met gelukkig een minimale opstopping ivm weg werkzaamheden komen we lekker vroeg aan in Whitehorse. Een veel drukkere stad dan Haines Junction en ook is het hier merkbaar kouder. We gingen van zo'n 21graden in Haines Junction naar 12 graden in Whitehorse....bbrrrrrrrrr
Even de kleding aanpassen als wij bij onze huisje zijn aangekomen. Een pittoresk huisje uit 1907. Gelukkig wel met alles erop en er aan. We gaan lekker even de stad verkennen en halen nog een broodje en wat koffie voor we verder gaan lopen.
Onze wandeltocht brengt ons via de S.S. Klondike, naar de water powerplant van Whitehorse, waar ook zalm te zien zou zijn die door deze energiecentrale een andere kant op wordt geleid.
Voor we hier heen aan kwamen, waren we eerst bij een verkeerde brug over gestoken, waardoor we ook nog even op een eiland een rondje hebben gelopen. Goed voor de beentjes en calorietjes.
Eenmaal aangekomen bij de energiecentrale, treffen we 1 miniscuul zalmpje aan, blijkbaar duurt het nog 2 maanden voor er echt zalm is. Daar kunnen wij natuurlijk niet op wachten, dus lopen we maar weer terug.
Op deze wandeltocht terug, komen we diverse leuke squirrels tegen die lekker aan het spelen zijn met elkaar. Na deze show, lopen we verder langs de rivier naar huis.
We lopen het bos uit en ineens spotten we een nest. Dit is nou een adelaars nest, wordt er gezegd en op dat zelfde moment, komt papa eagle even aanvliegen.
Snel pakken we de camera's en klikken er op los. Helaas geen telelens bij ons, maar we maken er wel wat van. Blijken er 2 eagle's in het nest te zitten. Ze staan er prima op en we komen tot ongeveer 10 meter van het nest. Goed uitzicht dus.
Dit maakt je dag toch weer helemaal goed. The eagle has landed en is ook toegevoegd aan onze lijst van dieren die we hebben gezien.
Nu nog een caribu van dichtbij en wat ander leuk spul. Er blijft altijd wat te wensen over he. Gelukkig hebben we nog even de tijd.
Omdat we nu in Canada zijn, besluiten we om morgen een tocht te doen die ons weer in Alaska brengt. Dit doen we omdat de US Customs zo fijn is. Dus morgen gaan we met een bus en trein naar Skagway (Alaska), maar in de avond zijn we weer terug in Whitehorse.

Top dag weer, tijd voor een kopje thee.

groetjes

Resianne en Richard

Dag 12 - Fairbanks (AK) - Haines Junction (Canada) Rijden rijden rijden in ons wagentje

Na een korte nacht in ons 'shabby' motel, waren we al vroeg op om toch zsm weg te gaan.
De eerst shuttle naar Fairbanks Airport ging om 6:40, daar zaten wij dus in. Onze huurauto van Hertz is een Chrevrolette Cruze LTE, met alles erop en eraan. Het eerste wat we doen is naar de supermarkt Fred Meyers gaan om diverse dingen te kopen voor onderweg. Na dit gedaan te hebben, vertrekken we in zuidelijke richting, richting Haines Junction in Canada. Een rit van 503 mile. Je mag het zelf uitrekenen hoeveel KM dat is. Onze start tijd van de trip is rond 8:30 en we zijn aangekomen in Haines Junction om 19:30, met 1 uur tijdsverschil weer, is dat 10uur rijden geweest. Maar gelukkig is er geen kip op de weg en dus staat de auto op cruise-control en is het een beetje bijsturen , meer eigenlijk niet.
Het eerste stuk naar de Canadese grens is nog een redelijke weg, maar voor we er zijn, neemt de kwaliteit van de weg flink af. Nog voor we bij de grens zijn hebben we zelf onze eerste Moose gespot in een veld omringt met bomen, een leuke vonst, maar wel wat ver. Na wat kiekjes, maar weer verder rijden.
Na de grens zonder gezeur van de douane te zijn gepasseerd, komen we ineens een lopende grizzly beer tegen langs de weg, stoppen dus. Dit kan hier makkelijk want er rijdt nog steeds niemand en de weg is zo breed, dat er 4 autos naast elkaar kunnen rijden op deze 2 baans weg.
We houden wat afstand voor de beer, zodat hij leuk kan door lopen en wat kan eten. Naast me zit ineens een foto-japanner van de 1e klas. De camera krijgt geen rust en moet nu echt werken voor zijn geld. De ene klik na de andere hoor ik terwijl ik de beer in de gaten hou. Het wat magere, toch indrukwekkende beest krijgt ons door en kijkt ons aan en loopt naar ons toe. Ik zet de auto in z'n achteruit en rij rustig iets terug, terwijl er nog haastig geklikt naast me wordt. Hij is van alle kanten gefotografeerd en gefilmd. Ondertussen heb ik zelf ook nog een andere camera gepakt, ik zat er toch ook maar bij. Nadat de beer eindelijk was overgestoken en het bos weer in verdween konden we onze weg weer vervolgen. We genieten van het prachtige landschap, want dat houdt niet over.
Ineens roept de spotter aan mijn rechter zijde, een MOOSE, ik rem weer zomaar op de weg af en laat het beest groter dan een paard rustig oversteken. Wederom krijgt de camera het druk. Resianne volgt het beest de weg over naar haar kant en ik laat de auto rustig door rollen, totdat Moose nummer 2 komt opdraven en ook nog wil oversteken. Het mannetje wilde echt heel graag bij het vrouwtje zijn, want hij nam gewoon voorrang. Ik gaf het dus ook maar. Er was een duidelijke verstandverhouding tussen ons en de dieren. Zij wisten dat ze mochten oversteken en wij dat ze voorrang hadden. Weer veel foto's verder, besluiten we om maar door te rijden, want dat moet toch een keer, Tis nog best ver rijden.
Onderweg nog wat flinke regenbuien gehad en prachtige zon ook, waar de foto's ook weer niet om liegen.
In eerste instantie zag ik erg tegen het rijden op, maar tis hier zo mooi en relaxt dat je niet moe wordt van dat rijden. Tis gewoon genieten van alles om ons heen.
Morgen gaan we naar Whitehorse, 2 uur rijden, waar we de dag erop een rondrit hebben met een trein en een bus.
We zijn nu in het Alcan INN, een prima motel gelukkig weer.

grtx voor nu, wij gaan nog even de foto's bekijken.

Resianne en Richard

Dag 11 - Dawson City (Canada) - Fairbanks - AK

Vandaag is het tijd voor de terug reis van Dawson City naar Fairbanks.
Hier gaan we onze auto ophalen om weer even terug naar Canada te gaan.
Om 13u werden we opgepikt door dezelfde chauffeur die ons van Chicken, naar Dawson City bracht, maar nu dus de andere kant op.
In het busje zaten al 3 mensen, een gezin uit zweden en aan de andere kant van de rivier moesten we nog 1 japanner oppikken. Dus met totaal 6 man in het busje terug naar Fairbanks.
Na redelijk wat uren over zandwegen en hobbels komen we aan bij de grens tussen Canada en Alaska. En uiteraard is het weer zo, zo snel als je Canada in komt, zo traag is het om amerika terug in te komen. Zeker als 2 van de 3 zweden nog niet zijn 'ge-processed'. Wij denken dat ze vroeger hippies waren, want het duurde toch zeker wel 25 min voor beide verwerkt en terug bij het busje waren. Gelukkig hadden wij dit gezeik al mee gemaakt en konden wij rustig blijven zitten. Ook hier op een heuvel met niets is de kant van the USA vol met scan aparatuur en de kant van Canada, tja..... hallo en welkom en rijdt maar door. Een groot verschil dus.
Eindelijk allemaal over de grens kan de klok weer een uur terug, zodat we weer 10 uur tijdsverschil met NL hebben. Nu nog zo'n 6 uur rijden te gaan voor we in Fairbanks zijn..............
Van heerlijk weer in Canada met 26 graden naar bewolkt tot onweer met bliksem net voor Fairbanks. Zo groot is het verschil. Hopelijk is het morgen weer beter, want dan rijden we zelf weer terug naar Haines Junction, als dit goed gaat en nog kan. Er zou 1 baan open zijn zodat we over de brug kunnen rijden, straks nog even checken. Anders moeten de plannen worden gewijzigd en dingen worden afgezegd.
Rond 21:30 komen we aan bij ons motel.... hier wil ik niet te veel over kwijt, tis er 1 uit een film uit 1980. Net als de tv die hier staat. Gelukkig is het maar voor 1 nacht en dan met piepende bandjes weg hier. Mocht je het met 1 woord willen omschrijven - SHABBY.
Morgen gaan we dus als het goed gaat weer naar Haines Junction - Canada wat zo'n 10 uur rijden is met wat stops en oponthoud.
Geen idee wat we daar aantreffen, hopelijk zon en een leuk motel.

Tot volgende keer weer,

Dag 10 - Gold panning day in Dawson City - Canada

Vandaag is het GOLD PANNING day, we gaan op zoek naar het grote goud.
Zo toeristisch als we zijn, betalen we 2 keer de hoofdprijs voor een bezoek aan een open gold dig site, waar aktief goud gemined wordt.
Om 9uur staan we klaar voor het vertrek naar ons toekomstige pensioen. Wij zien het wel zitten.
Na een rondleiding bij de machine's die gebruikt worden en wat geschiedenis over hoe het werkt en hoe je een stuk land kan claimen voor jezelf voor CND$ 10 en CND200 per jaar, zijn we zelf klaar om met de schep de grond in te hakken en onze pannen te vullen met grond en zooi.
Na eerst ruw de pan te vullen met water zou het grote goud naar de bodem van de pan moeten zakken, waarna we steeds meer gaan filteren door onhandig en veel te voorzichtig rond te draaien met steeds nieuw water uit de river, waar we met onze prachtige kaplaarzen in staan.
Als de expert langs komt en in je pan kijkt, is de helft van de troep er in eens uit, want daar zat blijkbaar niets in. Kiezelstenen van 100gram zijn toch niets waard, kan maar weg zijn.
Als er veel gefilterd en geschud is, houden we nog wat kleiner spul over, waar nu wel wat serieuzer naar gekeken wordt en ja hoor, Resianne heeft ons pensioen gevonden, we zitten gebeiteld. Even later doe ik ook nog een duit in het zakje erbij en hebben we samen 2 prachtige stukken goud.
We denken er nu ook aan om zelf maar een stuk grond te kopen, want dit is handel.
Ons welverdiende goud gaat in een buisje om mee te nemen naar huis.
Terug gekomen in het dorp is het tijd voor lunch en een middag dutje. Sommige mensen slapen hier toch minder dan andere. Tis weer lekker bloedheet, zo'n 26 graden, dus even koel liggen kan geen kwaad.
Als 1 van ons is uitgeslapen, gaan we lekker even eten en nog wat wandelen.
Morgen middag gaan we weer terug naar Fairbanks met de Van, wat we nu al weten een lange reis wordt.
We komen rond 21:30 (alaska tijd) ongeveer aan bij ons hotel.
Hopelijk is er dan wel weer mobiel verkeer, maar of er internet is, dat weten we niet.

Sweet dreams allemaal en tot morgen waarschijnlijk weer,

grtx,

Dag 9 - Fairbanks AK - Dawson City (Canada)

Na een redelijk relaxe dag gisteren, moesten we vandaag om 9:00 klaar staan omdat we werden opgehaald door een busje, dat ons van Fairbanks naar Dawson City brengt.
Bij het aankomen van het busje schrikken we toch een beetje van de afmeting. Ja hij is klein en er moesten 12 mensen in. Gelukkig was er een aanhanger voor de bagage, maar dan nog...
Nederlanders als we zijn, weten we een plek bijna achterin te bemachtigen voor ons samen. Wij zitten de komende 9 uur niet zo krap.
Wel hebben wij weer het geluk dat er weer mensen voor ons zitten die het blijkbaar nodig vinden om konstant tegen ons te praten. Iets wat niet altijd in even goede aarde valt, zeker niet in de ochtend. We waren al eerder een amerikaanse tegen gekomen die gelukkig van zichzelf zei dat amerikanen veel praten over niets, en niet weten waarom ze dat doen. Wij kunnen dit beamen.
De reis begint van Fairbanks naar onze eerste stop in Delta Junction, hierna naar Tok, vervolgt door Chicken, via de grens van USA met Canada, naar Dawson City.
Zo snel als het hier staat, zo langzaam ging het, want het is ver.......errrugggg ver.....Gelukkig wel met prachtig uitzicht. Maar met 3 zenuwachtige mensen uit new mexico van bij elkaar 180 jaar en de pratende canadezen voor ons, kon het wel eens lang gaan duren.
Bij iedere stop kopen we wat eten en drinken zodat we het allemaal wel overleven.
Onze eerste chauffeur is een man van weinig tot geen woorden, lekker gezellig dus. Gelukkig rijdt hij ons maar tot Chicken, waar we een andere chauffeur krijgen die ons de grens over loodst.
Deze vertelt in ieder geval nog iets over waar we zijn etc, is nl. wel handig.
Zo krijgen we half te horen dat de weg naar Haines Junction is afgesloten, welke wij zelf over een paar dagen zouden moeten berijden....... Dat kan nog een probleem worden en wat roet in het eten gooien. Duimen maar dat het nog goed komt.
We gaan morgen maar eens informeren hoe dat zit.
Om 21:00 uur lokale tijd in Dawson city komen we aan bij onze cabin. Deze ziet er SUPER uit, is mooi en top geregeld, inclusief zit-douche, voor de vermoeide mensen zoals wij.
In Canada is het 1 uur minder tijdsverschil tov Alaska, 9 uur totaal dus met NL.
Er is blijkbaar GEEN mobiel verkeer hier, stel je voor dat je iemand kan bellen ofzo, dat zit er hier niet in. Tis internet of de vaste lijn.
We overleven dit wel voor de komende 2 dagen nog.
Morgen willen we gaan gold pannen, wat aarde filteren is in een schaal. Als we rijk worden, horen jullie het vast nog wel eens

Tongue out

Overmorgen hebben we dezelfde rampreis weer voor de boeg terug. pffffffff.
Eerst maar van morgen genieten, tis hier ook weer zalig warm en zonnig, qua weer dus niets te klagen, helaas is het ook hier 20 uur licht en de overige tijd eigenlijk ook. Je zou denken dat men dus met verduisteringsgordijnen zou werken ofzo.... neuuhhh... gewoon iets met veel gaatjes, heb je nog wat licht joh, makkelijk met 24 uur een boek lezen ofzo.
We doen het er maar mee.
Tijd om even een kopje thee te drinken en wat rond te lopen, tis blijkbaar nog licht buiten ;)

Hopelijk tot morgen, je hebt hier 750mb per dag internet ... hahaha ja wel... daglimiet.

grtx,