Dag 24 - Anchorage - Laatste dag helaas.

Gisteren was onze kamer om 15u net klaar door de schoonmakers etc, vandaag hadden ze bedacht om die tijd in te halen en rond 9uur bij ons voor de deur te staan. Die schoonmaakster werd dus even weg gebonjoured, want wij wilden even lekker uitslapen. 'NO, moven', was het.
Na lekker lui nog in bed te hebben gelegen, was het douchen en ontbijten. Dit laatste ontbijt werd een Starbucks. Onderweg lopend naar Starbuck, viel ons op dat er straten waren afgezet. Gelukkig hebben wij gisteren onze auto al ingeleverd, want vandaag stond er een mooie zandbak voor kinderen voor de garage en konden we er dus mooi niet meer in. Geluk komt met de dommen is een gezegde. Laten we het daar maar bij houden......
Vandaag vierden de mensen hier : Solstice 2012. Een gezellige bijeenkomst van alle mensen, een braderie, maar met meer aktiviteiten voor de kinderen. Het leger hier staat redelijk centraal en heeft allerlei dingen opgezet voor de kinderen. Vroeg klaar stomen lijkt te werken voor het leger.
Overal zijn optredens van kinderen en volwassen, van dansen tot houtsculpturen maken met kettingzagen.
We struinen lekker rond en eten en drinken lekker wat. Uiteraard schijnt de zon en is het zo'n 22 graden met een windje vandaag, waardoor het goed uit te houden is.
Halverwege de dag hebben we nog even een film mee gepikt over het noorderlicht en wat geschiedenis van Alaska, om erna even een middag dutje te doen. Na ons dutje, zijn we lekker gaan eten bij Fletcher's in het Captain Cook Hotel, waar we eerder al verbleven. Even lekker nog eten voor we dit prachtige land verlaten.
Vannacht om 3 uur op om vroeg naar het vliegveld te gaan. Het is niet anders.
Er is een tijd van komen en helaas ook van gaan in dit geval, want dit was echt een geweldige vakantie.
We hebben 2054 miles gereden in 11 dagen, wat 3286km is.
Onze meest noordelijke stad was Fairbanks, Homer was meest zuidelijk, Anchor Point westelijk en Whitehorse (cnd) oostelijk.
Binnen dit kader hebben we lekker rond gereden en ons laten rijden.
Qua wildlife hebben we echt wel de goede en grote dingen gezien, meer dan dat we mochten hopen en qua weer hebben we het ook echt getroffen.
Hopelijk hebben mensen die dit blog lezen een beetje een indruk gekregen van hoe wij Alaska en Yukon hebben ervaren.
Het is echt een aanrader, maar je moet wel wat geluk hebben met het weer. De tijd van juni tot augustus is de beste tijd. Houdt wel rekening met het feit dat het niet donker wordt in deze periode. Na 21 juni, de langste dag neem het daglicht per dag af met 6 minuten. Het duurt dus wel even voor het donker is.
Ga je voor het noorderlicht, dan moet je echt later gaan en meer in de winter, als het donker en helder is.

Hopelijk willen mensen nog iets achter laten over dit blog, wat wij misschien kunnen gebruiken in ons album dat we hier van gaan maken.
Iedereen alvast hartelijk dank voor jullie reacties.

Dit was een super vakantie voor ons beide !!!

groetjes,

Resianne en Richard

Dag 23 - Homer - Anchorage - reisdag

De dag begon uiteraard met de zon die al vol scheen om 7 uur. Dit wordt weer een warme dag. Na ons laatste ontbijt bij onze B&B - Crane's rest, vertrekken we rond 9 uur vanuit Homer.
De laatste relatief korte rit van 6 uur verloopt soepel en rustig.
We pikken op de weg naar Anchorage nog even een Moose mee, die lekker langs de weg staat te eten en zich nergens zorgen om maakt. Veel later besluit een bruine beer om een show te geven op een berg in de sneeuw. Rustig zit de beer om zit heen te kijken en kijkt naar ons. Met ons bedoel ik de misschien wel 10-14 auto's, die besloten hadden om langs de weg te stoppen en te kijken.
Verder was het een gewone rustige rit van A naar B.
Aangekomen in Anchorage rijden we naar ons laatste verblijf, de Days Inn. Dit keer hebben we een kamer op de begane grond, die vele malen beter is dan onze eerste kamer.
Na het dumpen van onze bagage brengen we de auto terug naar Hertz en lopen we nog even wat rond, genietend en klagend in de zon. Ok, Resianne geniet, en ik klaag. Lekker zeuren over de hitte, want 22 graden is hier gewoon warm, zeg maar heet.
Het lopen langs de rivier helpt wel wat qua verkoeling, maar toch blijft het heet.
Na genoeg gezeur van mij, gaan we terug naar onze kamer en eten we nog wat.
Morgen is onze laatste vrije dag in Anchorage met wederom prachtig weer.
Zondagochtend vroeg moeten we van Anchorage naar Seattle vliegen. En vroeg is gewoon 4 uur weg hier.
Morgen is dan ook denk ik ons laatste verslag in Alaska.
Grtx

Resianne en Richard

Dag 22 - Homer - naar Halibut Cove met Orka's !!!!

Deze dag begon gelukkig weer zo als het hoort, met zon. Niet te veel nog, maar daar hebben we ervaring mee, die komt nog wel.
Onze trip naar Halibut Cove vertrekt om 12uur en we moeten dus om 11:45 aanwezig zijn.
Alle tijd dus nog om ervoor het een en ander te bezoeken. Even naar de store van The Time Bandit voor wat foto's, want die kleren hebben we niet nodig. Nog even wat giftshops in en nog wat lekkernij voor ons zelf halen en we zijn mooi op tijd voor de trip. Weer goed voorbereid gaan we op pad, dus met jassen etc. De trip begint kalm uit de haven van Ramp 1 met de Danny - J boot. We varen naar een set eilanden waar oa kunstenaren wonen, maar ervoor wonen ook veel vogels.
Hier varen we rustig omheen om uitgebreid foto's te maken voor we naar het eiland zelf gaan.
Ineens roept iemand 'Whales, Whales' en zo nederlands als we zijn, zaten we uiteraard voor op de punt met zicht op links en rechts. Alle hoeken waren gedekt. Uit het niets komt er ineens een hele grote zwarte vin omhoog en het blijkt hier toch echt om ORKA's te gaan. Deze hadden we nog niet gezien, en blijkbaar niet veel anderen met ons. De camera's zoomen in en schieten er op los. Het gaat om 1 grote mama Orka met 2 kleine orka's. 3 gezellige orka's die niet bang van ons zijn en lekker rond zwemmen en met regelmaat boven water komen om zichzelf te laten zien. Dan zijn we ze ineens kwijt en weer zomaar uit het niets komen ze recht op onze boot af. Wat doe je dan op zo'n moment ? Foto ? Filmen ? Kijken ? Het is alles een beetje geworden en we kijken en filmen de grote zoogdieren die zo onder de boot door glijden naar de andere kant, alsof we een leuk speeltje zijn waar ze onder door kunnen zwemmen. Andere boten worden opgeroepen om ook te komen kijken en ondertussen houden wij ze in de gaten en maken lekker nog meer foto's.
We hadden beide nog nooit orka's gezien in het wild en op onze laatste volledige dag in Homer is dit wel extra speciaal. Zeker omdat we eigenlijk deze tocht gisteren zouden doen, maar gelukkig was de bekende drizzle daar, die ons er van weer hield om te gaan. Dank u weergoden.
Tijdens dit spektakel was de zon ook nog lekker door gekomen en nu dobberen we zalig in de zon kijkend naar deze mooie dieren.
De dag is top, en we zijn nog niet eens op het eiland geweest. Na wat tijd zijn de orka ons blijkbaar zat en verdwijnen ze de zee in. We gaan nu dus maar richting het eiland, waar onze lunch op ons wacht.
Daar aangekomen zien we een schitterend rustig eiland met een eetcafe aan de kant waar we aanmeren. We kiezen weer een tafeltje uit in de zon en uit de wind en genieten maar.
Laat die lunch en drank maar komen. Na gegeten te hebben, gaan we nog even lopen over het eiland en bekijken we wat lokale kunst. Soms is het mooi, soms is het....... inderdaad... anders.. Maar smaken verschillen en de prijzen ook.
Wij hebben het wel gezien en zijn klaar voor de terug reis. Wat een zalige dag was dit weer.
Thuis aangekomen, gaan we lekker nog even in de tuin nagenieten van de zon en deze dag.
Zo nog wat eten en morgen vertrekken we weer naar Anchorage, waar we onze laatste 3 dagen doorbrengen.
Zondagochtend vliegen we weer terug naar Seattle en dan door naar Amsterdam, waar we maandagochtend (NL) aankomen.
Tot morgen weer

Resianne en Richard

Dag 21 - Homer - Drizzle en lui zijn.

Vandaag begon de dag met een toaal nieuwe ervaring voor ons. Er was geen zon, maar zoals ze het hier zo mooi zeggen, een drizzle. Deze drizzle is gewoon regen hoor, niet erg hard, maar op een open boot kom je gewoon zeiknat aan, aan de overkant.
Met dit weer nemen we toch niet het risico en boeken we voor morgen een boottrip naar Halibot Cove. Een eiland bij Homer waar kunstenaren wonen.
Na het ontbijt gaan we naar 'de spit'. De haven van Homer waar oa. de Time Bandit, van The Deadliest Catch, ook komt als ze niet vissen. Helaas ligt de boot er nu niet, omdat ze dus wel vissen. We boeken dus een trip voor morgen en hopen maar op droog weer. Buiten het boeken van de trip, lopen we langs wat leuke winkeltjes en zijn we redelijk lui.
We rijden nog wat rond om het een en ander te zien en spotten nog een grote groep otters in de zee, die massaal aan het duiken en eten zijn. Dit levert nog wel wat leuke plaatjes op, maar verder was het een rustige dag.
Homer is echt een vissersdorp, dus als je daar van houdt, zit je qua eten prima hier. Er zijn genoeg leuke restaurantjes en tentjes waar je van alles en nog wat kan halen.
We gaan avond eten bij Crabbie's op aanraden van onze gastheer van onze B&B.
Hopelijk hebben we morgen meer te melden, maar voor nu gaan we lekker rustig nog wat tv kijken en straks lekker slapen.

Groetjes

Dag 20 - Anchorage - Homer - Eagle Day !!

Na een goede nachtrust in een KING size bed in een mooi hotel, vertrekken we naar Homer.
Maar niet voordat we eerst koffie halen bij Starbucks. Deze zit een paar blokker verderop dus we halen deze als een echte amerikaan met de auto.
Maar zoals eerder al aangegeven is haast alles 1 richtingsverkeer in Anchorage. Dus uit de parkeergarage gekomen, rijden we netjes om. Om vervolgens op aandringen te vroeg een straat in te gaan, wat betekende dat we weer verder konden rijden om uiteindelijk via via aan de achterkant van Starbucks te komen. Dan toch maar een stukje lopen.
Nadat alles voor het ochtend ritueel gekocht is, gaan we zsm de stad uit en gaan we naar Homer.
Deze vissers-stad ligt ten zuiden van Anchorage en is zo'n 6 uur rijden.
Wij doen dit met diverse stoppen op, of aangegeven plekken van Alaska zelf, of op aanwijzing van de spotter. Dit laatste is wel eens wat krap waardoor de remmen ook vandaag weer goed getest en gebruikt zijn.
Soms is nl. een aangegeven plek helemaal niet mooi en zelfs onhandig achter bomen verstopt, terwijl zomaar ergens stoppen vaak mooier is, omdat je dan zelf het moment bepaalt.
Als eerste komen we onderweg Cooper Landing tegen waar we een stop willen maken, want daar zouden we ook zalm vissers tegen komen op het water. Totaal 2 bootjes gespot op het prachtige blauwe water, we gaan maar verder naar een volgende stop, Anchor point. Dit is het meest westelijke puntje langs de snelweg van Noord Amerika. Dat moet je dan ook gezien hebben.
Wij besluiten dit goed te doen, door helemaal naar het strand te rijden. Tussendoor hebben we al wat eagle's gespot en op de foto gezet, maar als we bij het strand aankomen, kan ons geluk niet meer op. De wilde beesten zitten gewoon rustig op het strand in de wind. Alle hens aan dek en gaan met de camera's. De ene eagle poseert nog beter dan de andere. Na wat filmen en veel foto's gaan we dan toch maar weer verder naar Homer.
Eenmaal in Homer aangekomen, gaat de navigatie weer gek doen en is het duidelijk dat je ook wel een papierkaart bij de hand wilt houden, voor dit soort gevallen.
We rijden rustig de stad in en gelukkig doet onze lieve navigatie het toch weer net op tijd.
Even buiten de stad is ons verblijf, op een heuvel gelegen, een prachtig huis. Onze kamer is op de begane grond bij de tuin, met uitzicht op zee en bergen uiteraard.
De stoeltjes in het gras nodigen ons al uit bij de aankomst, dus snel de koffers de kamer in en even relax in de zon zitten.
Want het is weer zover. Het is prachtig weer en lekker warm voor ons, alhoewel er af en toe een fris windje komt vanuit de zee. Die nemen we voor lief.
De komende 3 dagen blijven we hier en daarna gaan we weer terug naar Anchorage voor de terug reis. Dat vergeten we maar even.
Hopelijk morgen weer een mooie dag,

grtx

Dag 19 - Chitina - Anchorage - Tussenstop voor Homer

Vandaag verlaten we Chitina en gaan we naar Anchorage. De stad waar we begonnen zijn met deze fantastische reis. We gaan terug naar Anchorage om morgen door te reizen naar Homer. Dit ligt ten zuiden van Anchorage.
Als we hebben ontbeten, vertrekken we vroeg richting Anchorage. Met een volle tank brandstof gaan we op weg. Direct bij het vertrek is het duidelijk dat de navigatie Chitina niet leuk vindt en vond, want tis weer mis. En ipv 5 keer links af van de heen weg, zeurt de vrouw nu rechtsaf. Op zich prima, maar het is 1 lange weg. We rijden richting Copper Center, om daar de kant van Anchorage op te gaan. Deze reis van zo'n 7 uur zal ons helaas maar 1 Moose brengen, die ook nog vlot over de weg liep en waar we niet eens foto's van hebben. Geen top dag als het om wild gaat dus.
Dit moeten we dan maar compenseren met een Musk ox-farm in Palmer, waar we langs rijden en een gletsjer die ook op ons pad ligt.
Aangekomen bij de Musk-ox farm, zijn we snel teleurgesteld in het feit dat de beesten achter een redelijk dichte omheining zitten. Niet echt leuk voor de foto's. Maar gelukkig biedt de 'Non-profit' organisatie een tour van 30 min voor een klein bedrag en is er genoeg te koop voor de hoofdprijs. Daar heben we dus geen zin in en rijden we lekker door naar ons Hotel wat op ons wacht.
Eenmaal in de buurt van de stad wordt het verkeer al snel drukker, maar gelukkig komen we de stad in op de avenue, waar we ook moeten zijn. Het is dus redelijk recht toe recht aan in deze 1 richtings-verkeersstad. Dan moet je dus niet te vroeg afslaan of te laat, want dan mag je blokjes om gaan rijden. Dit doen we dan ook 2 keer om bij onze parkeer garage te komen. Eenmaal de auto weg gezet, lopen we naar het hotel en bezoeken we onze kamer op de 14e verdieping met een mooi uitzicht op een berg achter de stad.
De kamer is prima en we zijn weer in de 21e eeuw beland. Alles is aanwezig en na een lange en warme dag ploffen we even op bed. Een heerlijk bed.
Hopelijk slapen we vannacht beide prima, want morgen is het ook een rij-dag naar Homer. Dit zal zo'n 6 uur duren langs het water.
Hopelijk hebben we morgen meer te vertellen en gezien.

Grtx,

Resianne en Richard

Dag 18 - Chitina - McCarthy - Chitina - Gletsjer hiking day !!!!!

De dag begint wat druilerig qua weer en we kunnen alleen maar hopen dat het droog is in McCarthy. Hier kunnen we alleen maar heen met een vliegtuigje, omdat wij niet over de oude onverharde weg vol spijkers van de treinrails, mogen rijden met onze huur auto. Zo erg is dit niet hoor, want met vliegen zien we gelijk even wat meer en wat anders van het gebied.
Rond 9uur staan we klaar op het vliegveld in chitina. HHAHAHA tis 1 huisje en een grevelbaan met wat oranje cones er op. Het zal allemaal wel werken, dus we nemen de gok maar.
We proppen ons met 5 man in de cesna en zetten koers naar McCarthy.
Na een rustige en mooie vlucht van zo'n 40-50 minuten, vliegen we nog even over onze gletsjer die wij later zelf zullen bewandelen. Na de landing worden we met een busje naar een vertrek punt gebracht, waar onze gids, Ben, is, die ons gaat begeleiden door het bos en over de gletsjer.
Omdat we een gletsjer tocht hadden gepland, hebben we een dikke jas, handschoenen, muts, thermo kleding etc aan en bij ons. Eenmaal door het bos gelopen en over smalle paadjes langs mooie watervallen en riviertjes, komen we aan bij de zijkant van de gletsjer, deze ziet er bruin en smerig uit. Wij willen blauw en schoon ijs. We krijgen onze Crampons aan (spikes onder de schoenen met wat riempjes) en we waren er klaar voor.
Onderaan de rand lopen we rustig omhoog en krijgen we gevoel voor het ijs en hoe de punten zich gedragen onder onze schoenen.
Al snel verlaten we het lelijke ijs en komen we op de mooiere schone laag ijs aan.
Vanuit de lucht zagen we veel bruine bergen, wat dus ook ijs van de gletsjer is, maar bedekt is met een heel klein laagje stenen. Dit beschermt het gletsjer ijs ook tegen ontdooien.
We lopen rustig verder en komen als maar hoger. Het uitzicht wordt beter en de zon komt lekker door. Eerst noemde onze guide dit nog een Sucker Hole, maar wij zijn niet van gisteren en hebben diverse Sucker Holes gezien en weten dat wij gewoon zon gaan krijgen. Zo is het tot nu toe altijd gegaan, en zo willen wij het houden, PUNT. De gids gelooft het nog niet zo, maar hoopt het wel.
Hij weet veel te vertellen over de bergen en maakt ook nog wat foto's van ons. Hij is een geduldig mens, gelukkig maar, want wij willen genieten van dit prachtige landschap.
De grootte hiervan is moeilijk te omschrijven en ook niet goed terug te zien op de foto's
Omdat het dus prachtig weer werd is de afstand lastig in te schatten. Alles is zo groot en toch nog zo ver.
Halverwege onze trip gaan we even lunchen op een punt van het ijs met zalig uitzicht.
Na wat kiekjes, vraagt de gids of we in zijn voor iets avontuurlijks, want we hebben nog wel wat extra tijd. JAAAAAAAA komt er tegelijk bij ons uit de monden en we gaan van de East side van de gletsjer over stenen, naar de West side, van de gletsjer.
Hier bevindt zich een prachtige grot, een zogehete , blue hole.
Met wat lastige afdalingen komen we onder aan het begin van een gang, waar we gebukt half door heen moeten kruipen. We moeten onze rugtassen dus achterlaten en alleen de camera's moeten wel mee.
Als we door een paar smalle ronde tunnels gelopen zijn op de 2e laag, komen we onderweg nog meer gaten naar beneden tegen, laag 3 en 4. Hier gaan wij over heen, want we hebben geen klimtuigen etc bij ons. Even over een openingetje stappen en als je mist.... tja.... niet best.. Dus nog best spannend allemaal. Maar de gids heeft vertrouwen in ons voetenwerk.
Aan het eind van wat tunnels komen we in de blue hole aan. Een mooie ruimte in het ijs met super gladde muren en ook weer afdalingen naar beneden, die wij niet zullen nemen. Hier eindigt onze trip naar deze grot. Wij hebben niet meer nodig. Dit is zo mooi en natuurlijk. Er zitten rotsen halverwege het ijs in de lucht, die er door de natuur in de loop van 100-de jaren naar boven zijn gedrukt. Oude stenen dus.
We gaan rustig weer terug en eenmaal uit de tunnel is het weer helemaal top en volle zon overal.
De jassen kunnen uit, want het is heet. Erg heet. Dit komt ook door het lopen, maar er staat niet veel wind, dus we koelen niet snel af.
Met een goed tempo lopen we in uur of wat terug naar het begin van de gletsjer en gaan we weer het bos in.
Op het ijs was het heet, dus het mag duidelijk zijn wat het op de kant in het bos was.
Bloody HOT !, het is niet anders te omschrijven. We bikkelen door en laten ons niet kisten.
Door lopen en gaan met die hap. Het was een prachtige tocht, We zijn zo'n 5 uur zeker onderweg geweest. Morgen piepen we wel anders, maar dat is lekker voor morgen.
Dit was een geweldige ervaring.
Morgen rijden we naar Anchorage als tussen stop voor Homer, een rit van zo'n 7 uur.

Tot morgen weer.

Resianne en Richard

Dag 17 - Tok - Chitina - Een dag van landschappen

Na gisteren 399 mile te hebben gereden en vandaag 206, hebben we gelukkig morgen iets anders op de planning staan. Een tocht naar een gletsjer waar we over gaan hiken. Om hier te komen moeten we van Chitina naar McCarthy vliegen. Morgen wordt een lange dag.
Vandaag waren we redelijk optijd uit ons motel vertrokken, na wat french toast en koffie. Een betere start dan gisteren dus.
Als we al een tijd onderweg zijn spotten we ineens onze eerste Moose voor de dag. Standaard ritueel, klikken met de camera, filmen en kijken. Van lange duur was deze niet, want het grote beest schrok van een naderende auto en smeerde hem het bos in, We rijden weer rustig verder en helaas zal blijken dat dit ons enige wild voor de dag was. Blijkbaar is het niet altijd feest in Alaska, toch jammer, wij waren er wel klaar voor.
Wel hebben we genoten van het landschap, dat er weer bijzonder mooi en groots uit ziet. We rijden van hoog naar laag, van links naar rechts om onze eindbestemming te halen.
Voor we daar zijn, maken we een detour naar Copper Ville, om hier de lekkerste PIE te gaan eten.......... Je raadt het al, bij de vraag welke pie er alemaal is, moet iemand even naar achteren om te gaan kijken, en blijkbaar moet er het een en ander ontdooid worden.
2 Jus d'oranges en 1 PIE verder, gaan we redelijk teleurgesteld verder naar Chitina.
Onze navigatie stuurt ons over een brug, waar we ineens wel 30-40 mensen in het water zien staan, die lekker zalm staan te vissen. Dit ziet er uit als de happening van de dag, dus wij besluiten om hier foto's van te maken en te filmen. Lekker touristisch weer..
Nadat we dit fenomeen rustig bekeken hebben, gaan we verder en ineens is de navigatie van slag en zegt dat we na 80 meter links moeten, en niet 1 keer, maar wel 5 keer, hier hebben we even niets meer aan, maar een verkeersbord meldt ons dat we nog 33 miles moeten, beetje jammer, want dit was verder dag gedacht. Maar geen keus, dus gaan we verder.
Over een lange kronkel weg komen we uit eindelijk aan bij ons hotel, wat er leuk uit ziet, maar niet zo groot is. De tv past blijkbaar niet meer in onze kamer en is er dus ook niet.
Gelukkig morgen genoeg te zien en te doen.
We gaan zo even avond eten en morgen weer vroeg op voor de gletsjer aktie.

grtx